Njama Sehemu ya Pili
IMEANDIKWA NA : ARISTABLUS ELVIS MUSIBA (A.E MUSIBA)
Simulizi : Njama
Sehemu Ya Pili (2)
Wote walitingisha vichwa kuonesha kuwa wamenielewa. Kutokana na mipango yangu ilivyokuwa
nilionelea tokea wakati huo tuanze kazi bila kupoteza muda.
Nilitoa onyo tena “Kukubali kwenu kushiriki na mimi katika upelelezi wa tukio hili mjue
kabisa mmejiwekea sahihi ya kifo. Natoa natoa muda wa mwisho kama kuna mtu anaona wasiwasi
katika moyo wake nampa nafasi aache shughuli hii”, niliwaasa na kuwaangalia kwa makini sana.
Mwisho Veronika akasema
“Unajuwa Willy dakika ile mtu anapozaliwa pale pale anapewa huku ya kifo. Nina maana ya
kusema kuwa binadamu hata aishi vipi kufa lazima atakufa. Kule kuishi baada ya kuzaliwa ina
maana kuwa ile hukumu ya kifo inaahirishwa kutekelezwa. ..
“Unajuwa Willy dakika ile mtu anapozaliwa pale pale anapewa huku ya kifo. Nina maana ya kusema
kuwa binadamu hata aishi vipi kufa lazima atakufa. Kule kuishi baada ya kuzaliwa ina maana
kuwa ile hukumu ya kifo inaahirishwa kutekelezwa.Wengine huahirishwa kwa mwezi mmoja. Hivyo
mtoto anazaliwa na baada ya mwezi mmoja anakufa. Hii si ajabu maana hukumu yake ya kifo
imetekelezwa baada ya mwezi mmoja. Wengine huishi hata miaka mia moja. Hii ina maana kuwa
hukumu yake aliyopewa dakika alipozaliwa imetekelezwa baada ya miaka mia.Hivyo kila mtu na
sehemu yake ya kuishi. Kwa hiyo kuogopa kufa ni ujinga.”
“Mimi sina wasiwasi, maana kifo cha namna hii, nitakuwa nimekufa kifo cha heshima”, alisema
Sherriff.
“Okke, sasa naamini nina watu. Tokea sasa nyinyi si ndugu tena ila ni makomredi”, niliwaeleza.
“Kwani komredi ina maana kubwa zaidi ya ndugu?”, Veronika aliuliza.
“Hasa, ina maana kali zaidi. Komredi ina maana mwenzi katika harakati”.
“Asante komredi Willy, naona tunywe maji haya katika jina la komredi”, Veronika aliomba. Wote
tukagonganisha glasi zetu.
“Sasa mimi naonelea itabidi tuanze upelelezi wetu bandarini. Itabidi tukamuone ofisa
aliyehusina ili na sisi tupate habari toka kwake ana kwa ana ingawaje atakuwa amekwisha
sumbuliwa sana na polisi na maafisa usalama kwa maswali. Huenda sisi tukapata jambo ambalo
huenda wao wameliruka. Halafu tukaendelea hivyo hivyo katika ofisi zote zilizohusika kabla
hatujachukua hatua kali zaidi”, mnaonaje.
“Sawa”, walijibu kwa pamoja.
Tulinyanyuka na kuelekea kwenye gari langu, nikawafungulia milango. Veronika alikaa mbele na
mimi. Sherriff akakaa nyuma. Nilipotaka kuwasha gari moto niliona kijikaratasi chini,
nikakiokota taratibu nikakisoma. Eddy alikuwa ameniandikia namba zote za magari aliyokodi.
Akionesha namba za magari aliyoacha kwenye maegesho ya New Afrika na Kilimanjaro Hoteli kama
nilivyokuwa nimeamru. Nilianza kusikia msisimko wa damu ikionyesha kuwa kazi imeanza. Nilipiga
gari moto tukaelekea bandarini.
MIWSHO WA SURA YA TATU
NJAMA
FUNUNU
SURA YA NNE
“Samahani binti tunaomba kumuona Meneja”, nilimwambia mwandishi mahsusi wa Meneja wa Bandari.
“Sijui nyinyi ni akina nani?”, aliuliza msichana huyu aliyeonekana amechoka choka.
“Mwambie ni Willy Gamba na wateja wake kutoka gazeti la Afrika”.
Meneja wa Bandari tulikuwa tunafahamiana kikazi, hasa kutokana na shughuli zingine tulizokuwa
tunazifanya katika kampuni yetu ya Afrika Internation Agencies.
Yule msichana alizungumza na bosi wake kwa simu, alipomaliza alinyanyuka na kutufungulia
mlango tukaingia ndani. Tulimkuta Issack Mlingi ambaye ndiye Meneja wa Bandari aliyehusika na
tukio hili akionyesha hali ya kuchoka sana. Nafikiri hii ilitokana na bughudha alizopata toka
kwa polisi na watu wengine wanaohusika na upelelezi wa tukio hili. Macho yake yalikuwa mekundu
na yamevimba.
“Karibuni ndani”, alisema huku akinyanyuka ili tusalimiane.
“Samahani ndugu Mlingi, naamini una shughuli nyingi sana”, nilimuomba radhi.
“Si kitu Gamba, karibuni”.
“Hawa ni wateja wangu Sherriff na Veronika kutoka gazeti la Afrika ambalo kampuni yangu ni
wakala wake, na jamani huyu ni Issack Mlingi, Meneja wa Bandari”, walipeana mikono kisha wote
tukavuta viti tukakaa.
“Ndugu Mlingi ni imani yangu kuwa umeisha ulizwa maswali mengi juu ya tukio hili lililotokea
hapa bandarini. Lakini naamini hatutakuwa tumekuhangaisha kama tutakuuliza maswali. Kama
nilivyokwisha kwambia hawa waandishi wa gazeti la Afrika na ni waandishi pekee walioruhusiwa
kuingia hapa nchini kuandika juu ya tukio hili, naamini unajua msimamo wa gazeti la Afrika.
Hata hivyo tutakuuliza maswali kidogo tu kusudi tusikuchoshe sana”.
“Hebu nipeni vitambulisho vyenu niviangalie”, aliomba.
Sherriff na Veronika walimpa vitambulisho, akaviangalia na aliporidhika akavirudisha.
“Haya ulizeni maswali yenu, maana ikiendelea hivi naweza kupata wazimu”, alisema huku akitoa
tabasamu la uchovu.
“Tumesoma maelezo yako uliyotoa polisi, ila tumekuja hapa kukuuliza maswali machache juu ya
mambo ambayo hatukuwa tumeyaelewa vizuri”, alisema Sherriff.
“Ulieleza kuwa ulipata simu kutoka kwa Jones Mantare ambaye umezoea sana sauti yake, kiasi
kwamba huwezi kuikosea ukiisikia. Lakini jambo la kushangaza ni kwamba, Mantare anasema hakuwa
amekupigia simu kwani alikuwa na mkutano na Mwenyekiti wa Kamati na Mwenyekiti amethibitisha
kuwa ni kweli walikuwa wote toka saa tisa hadi saa kumi na moja. Baada ya kupata maelezo hayo
bado unaweza kusema kuwa sauti ile ni sawa kabisa na ya Mantare?”.
“Kwa sababu wakati ule nilikuwa sina wasiwasi kuwa kuna jambo baya roho yangu iliridhika kuwa
ni Mantare. Lakini sasa kwa sababu Mantare anasema hakupiga simu, ndipo nakumbuka kuwa
nilimwuliza kama ana mafua, maana kwa mbali alikuwa akizungumzia puani, na yeye alijibu kweli
mafua yalikuwa yamemkaba sana. Lakini maelezo mengine, mathalani ambayo huwa tunataniana na
Jonas, yalikuwa yote sawa. Kusema kweli inawezekana kabisa alikuwa mtu mwingine anayemfahamu
sana, lazima niseme sana maana isingekuwa hili jambo la mafua bado ningeendelea kung’ang’ania
alikuwa Jones. Lakini Jones amekuja hapa hana mafua hata kidogo kwa siku nyingi”.
“Hebu fikiria tena kidogo juu ya sura na sauti au umbile na tabia ya huyu mtu aliyekuwa
akijiita Meja Paul Liboi, unaweza kuwa na uhakika kabisa kuwa mtu huyu ni mzalendo wa
Tanzania?”, Veronika aliuliza.
Ndugu Mlingi alisita kidogo kujibu swali hili na uso wake ukakunjamana kidogo. Baada ya
kufikiri sana akasema.
“Nafikiri anaweza asiwe mzalendo”.
Wote tukamwangalia.
“Kwanini unafikiri hivyo?”, mimi nilimuuliza.
“Wazo hili lilikuwa halijaingia kichwani mwangu, lakini sasa baada ya kuuliza swali hili
inawezekana mtu huyu asiwe mtanzania maana kwanza kiswahili chake hakikuwa kimenyooka na
alipenda sana kuchanganya na kiingereza. Mimi nilimfikiria kuwa huenda ni Mjaruo, lakini
alikuwa hajang’oa meno. Vile vile alikuwa na haraka haraka na maneno ya mkato mkato. Nikifiri
sana hakuna na ile hali ya kirafiki waliyonayo watanzania wengine wengi. Lakini kwa sababu
nilijuwa ni mwanajeshi nikafikiri ndio sababu aikuwa na tabia ya namna hiyo”.
“Una jambo jingine ambalo huenda sasa unafikiri halikuwa lakawaida juu ya tukio lolote baada
ya kujuwa watu hawa walikuwa majahiri?”.
“Nafikiri nimeshasema yote, ila tu huenda kitu kimoja, sijui kama kinahusika ama vipi”.
“Ehe, kitu gani”.
“Baada ya kuzungumza na huyo anayejiita Jones Mantare, simu za jengo hili hazikufanya kazi
tena. Tulipowaeleza Posta kesho yake, walikuja mafundi na kusema waya inayounganisha jengo
hili na waya zinazokwenda Posta ilikuwa imekatika kwa kuangukiwa na mti. Sasa nilianza kuona
picha kidogo ya tukio hili. Nilijua mara moja kuwa watu waliokuwa wameshughulikia tukio hili
ni watu wenye kujua ujasusi wa hali ya juu; kwani walihakikisha kuwa kila hatua wanayoichukua
na nyayo zake wanazifuta ili asiwepo mtu wa kuzifuatiia”.
TUjikuta tumeridhishwa sana na safari yetu ya bandarini hivyo tukaona tuondoke.
“Asante sana ndugu Mlingi, kama tukihitaji mambo zaidi tutakuona tena, na kama utakumbuka kitu
cochote kinachoweza kutusaidia nipigie simu. Nafikiri simu yangu unayo?”, nilimuuliza.
“Ndio ninayo”, alijibu.
“Na tahadhali usizungumze ovyo juu ya tukio hili, maana si tukio zuri”, nilimwonya.
“Bila shaka nitajitahidi”.
Tuliagana nae, tukaondoka kuelekea mjini.
FUNUNU
“Samahani binti tunaomba kumuona Meneja”, nilimwambia mwandishi mahsusi wa Meneja wa Bandari.
“Sijui nyinyi ni akina nani?”, aliuliza msichana huyu aliyeonekana amechoka choka.
“Mwambie ni Willy Gamba na wateja wake kutoka gazeti la Afrika”.
Meneja wa Bandari tulikuwa tunafahamiana kikazi, hasa kutokana na shughuli zingine tulizokuwa tunazifanya katika kampuni yetu ya Afrika Internation Agencies.
Yule msichana alizungumza na bosi wake kwa simu, alipomaliza alinyanyuka na kutufungulia mlango tukaingia ndani. Tulimkuta Issack Mlingi ambaye ndiye Meneja wa Bandari aliyehusika na tukio hili akionyesha hali ya kuchoka sana. Nafikiri hii ilitokana na bughudha alizopata toka kwa polisi na watu wengine wanaohusika na upelelezi wa tukio hili. Macho yake yalikuwa mekundu na yamevimba.
“Karibuni ndani”, alisema huku akinyanyuka ili tusalimiane.
“Samahani ndugu Mlingi, naamini una shughuli nyingi sana”, nilimuomba radhi.
“Si kitu Gamba, karibuni”.
“Hawa ni wateja wangu Sherriff na Veronika kutoka gazeti la Afrika ambalo kampuni yangu ni wakala wake, na jamani huyu ni Issack Mlingi, Meneja wa Bandari”, walipeana mikono kisha wote tukavuta viti tukakaa.
“Ndugu Mlingi ni imani yangu kuwa umeisha ulizwa maswali mengi juu ya tukio hili lililotokea hapa bandarini. Lakini naamini hatutakuwa tumekuhangaisha kama tutakuuliza maswali. Kama nilivyokwisha kwambia hawa waandishi wa gazeti la Afrika na ni waandishi pekee walioruhusiwa kuingia hapa nchini kuandika juu ya tukio hili, naamini unajua msimamo wa gazeti la Afrika. Hata hivyo tutakuuliza maswali kidogo tu kusudi tusikuchoshe sana”.
“Hebu nipeni vitambulisho vyenu niviangalie”, aliomba.
Sherriff na Veronika walimpa vitambulisho, akaviangalia na aliporidhika akavirudisha.
“Haya ulizeni maswali yenu, maana ikiendelea hivi naweza kupata wazimu”, alisema huku akitoa tabasamu la uchovu.
“Tumesoma maelezo yako uliyotoa polisi, ila tumekuja hapa kukuuliza maswali machache juu ya mambo ambayo hatukuwa tumeyaelewa vizuri”, alisema Sherriff.
“Ulieleza kuwa ulipata simu kutoka kwa Jones Mantare ambaye umezoea sana sauti yake, kiasi kwamba huwezi kuikosea ukiisikia. Lakini jambo la kushangaza ni kwamba, Mantare anasema hakuwa amekupigia simu kwani alikuwa na mkutano na Mwenyekiti wa Kamati na Mwenyekiti amethibitisha kuwa ni kweli walikuwa wote toka saa tisa hadi saa kumi na moja. Baada ya kupata maelezo hayo bado unaweza kusema kuwa sauti ile ni sawa kabisa na ya Mantare?”.
“Kwa sababu wakati ule nilikuwa sina wasiwasi kuwa kuna jambo baya roho yangu iliridhika kuwa ni Mantare. Lakini sasa kwa sababu Mantare anasema hakupiga simu, ndipo nakumbuka kuwa nilimwuliza kama ana mafua, maana kwa mbali alikuwa akizungumzia puani, na yeye alijibu kweli mafua yalikuwa yamemkaba sana. Lakini maelezo mengine, mathalani ambayo huwa tunataniana na Jonas, yalikuwa yote sawa. Kusema kweli inawezekana kabisa alikuwa mtu mwingine anayemfahamu sana, lazima niseme sana maana isingekuwa hili jambo la mafua bado ningeendelea kung’ang’ania alikuwa Jones. Lakini Jones amekuja hapa hana mafua hata kidogo kwa siku nyingi”.
“Hebu fikiria tena kidogo juu ya sura na sauti au umbile na tabia ya huyu mtu aliyekuwa akijiita Meja Paul Liboi, unaweza kuwa na uhakika kabisa kuwa mtu huyu ni mzalendo wa Tanzania?”, Veronika aliuliza.
Ndugu Mlingi alisita kidogo kujibu swali hili na uso wake ukakunjamana kidogo. Baada ya kufikiri sana akasema.
“Nafikiri anaweza asiwe mzalendo”.
Wote tukamwangalia.
“Kwanini unafikiri hivyo?”, mimi nilimuuliza.
“Wazo hili lilikuwa halijaingia kichwani mwangu, lakini sasa baada ya kuuliza swali hili inawezekana mtu huyu asiwe mtanzania maana kwanza kiswahili chake hakikuwa kimenyooka na alipenda sana kuchanganya na kiingereza. Mimi nilimfikiria kuwa huenda ni Mjaruo, lakini alikuwa hajang’oa meno. Vile vile alikuwa na haraka haraka na maneno ya mkato mkato. Nikifiri sana hakuna na ile hali ya kirafiki waliyonayo watanzania wengine wengi. Lakini kwa sababu nilijuwa ni mwanajeshi nikafikiri ndio sababu aikuwa na tabia ya namna hiyo”.
“Una jambo jingine ambalo huenda sasa unafikiri halikuwa lakawaida juu ya tukio lolote baada ya kujuwa watu hawa walikuwa majahiri?”.
“Nafikiri nimeshasema yote, ila tu huenda kitu kimoja, sijui kama kinahusika ama vipi”.
“Ehe, kitu gani”.
“Baada ya kuzungumza na huyo anayejiita Jones Mantare, simu za jengo hili hazikufanya kazi tena. Tulipowaeleza Posta kesho yake, walikuja mafundi na kusema waya inayounganisha jengo hili na waya zinazokwenda Posta ilikuwa imekatika kwa kuangukiwa na mti. Sasa nilianza kuona picha kidogo ya tukio hili. Nilijua mara moja kuwa watu waliokuwa wameshughulikia tukio hili ni watu wenye kujua ujasusi wa hali ya juu; kwani walihakikisha kuwa kila hatua wanayoichukua na nyayo zake wanazifuta ili asiwepo mtu wa kuzifuatiia”.
TUjikuta tumeridhishwa sana na safari yetu ya bandarini hivyo tukaona tuondoke.
“Asante sana ndugu Mlingi, kama tukihitaji mambo zaidi tutakuona tena, na kama utakumbuka kitu cochote kinachoweza kutusaidia nipigie simu. Nafikiri simu yangu unayo?”, nilimuuliza.
“Ndio ninayo”, alijibu.
“Na tahadhali usizungumze ovyo juu ya tukio hili, maana si tukio zuri”, nilimwonya.
“Bila shaka nitajitahidi”.
Tuliagana nae, tukaondoka kuelekea mjini.
Nilijaribu nilivyoweza kuangalia kama naweza kumwona Eddy na mwenzake, lakini wapi hakika vijana walikuwa wanafanya kazi nzuri sana, maana kama mimi Willy sikuweza kuwatambua basi hakuna mtu mwingine tena, si kama najisifu ila huo ndio ukweli, mtu akitaka kunitafuta mimi basi ajiweke sawa, la sivyo shauri lake.
“Kamara kama ulivyomjua alikuwa mtu wa namna gani, unafiri anaweza kwa njia yoyote akawa kajiingiza katika jambo hili?”, nilimuuliza Sherriff huku tukiwa tumesimama kungojea kuingia barabara ya site drive, tukutokea bandarini.
“Mimi nakuhakikishia komredi kuwa Kamara alikuwa hawezi kufanya jambo kama hilo, ni lazima tu iko namna ambayo alishambuliwa na kunyang’anywa karatasi hizo, alinihakikishia Sherriff.
“Oke, naona sasa twende kwenye ofisi ya kamati ya Ukombozi ya OAU”, nilimweleza huku nageuza gari kuingia site drive na kuelekea kwenye ofisi ya kamati.
Tulipofika kwenye mapokezi ya ofisi hii ya kamati na kumkuta msichana mmoja akizungumza kwenye simu, ikatubidi tumsubiri kidogo amalize kuzungumza, niliangalia saa yangu ilikuwa yapata saa sita na dakika tano.
“Samani jamani, sijui niwasaidie nini”, msichana alituuliza.
“Bila samahani binti, sisi tunaomba kumwona Jones Mantare”, nilijibu.
“Mna ahadi naye?”, binti aliuliza.
“Hapa, lakini nafikiri ukimwambia Willy Gamba wa AIA na wageni toka gazeti la Afrika, ambao wanataka kumwona, anaweza kutuona”, nilimweleza.
“Msubiri basi”, huyo msichana alijibu kisha akainua simu na kuanza kuzungumza na ofisi ya Mantare. Jones Mantare alikuwa ananifahamu, maana nilikuwa nimehakikisha kuwa nafahamiana karibu na kila mtu katika ofisi hii ya kamati, yeye alikuwa akinifahamu kama mfanyabiashara, maana ndivyo nilivyojulishwa kwake. Tokea hapo tulikuwa tunaonana mara kwa mara sehemu za starehe na kujenga uelewano wa kutosha, hivyo nilihisi kuwa asingeweza kunikatalia nisimuone, ingawa nilijuwa atakuwa katika hali isiyokuwa ya kawaida. Baada ya kuzungumza kwa muda kwenye simu msichana alitwambia.
“Mnaweza kwenda kumwona, ofisi yake ipo mwisho wa ujia mkono wa kulia”.
“Asante sana binti”, nilimjibu.
Tulimwacha tukaelekea alikotuelekeza. Tulibisha mlango pale tulipokuwa tumeelekezwa.
“Karibu”, tulisikia sauti ya msichana ikitoka ndani. Nilifungua mlango tukaingia na tujikuta katika ofisi kubwa ya mwandishi mahsusi wa Mantare.
“Habari zako bibie”, nilimsalimia kwa niaba ya mwenzangu.
“Nzuri, ni Gamba na wenzake nafikiri?”, aliuliza.
“Hasa”, nilijibu.
“Ingieni moja kwa moja anawasubiri”, alisema huku akisimama na kutufungulia mlango wa bosi wake. Tulipoingia tu Mantare alisimama.
“Ahaa ndugu Willy, karibuni”.
“Asante, asante Jones”.
“Nafikiri niwajulishe, huyu ni ndugu Jones Mantare, ofisa katika kamati hii ya ukombozi, na hawa ni komredi Ahmedi Sherriff na komredi Veronika Amadu. Ni waandishi wa habari wa gazeti la “AFRIKA”.
Walipeana mikono kwa mara nyingine.
“Ehe, mlitaka kuniona, sijui niwasaidie nini?”, aliuliza.
“Hawa makomredi ni wateja wangu, kampuni yangu ndio wakala wa gazeti la Afrika hapa nchini. Hasa kitu kilichotueta hapa ni kutokana na tukio hili la juzi. Nafikiri unaelewa msimamo wa gazeti la Afrika katika ukombozi, na kutokana na msimamo huo wameiomba serikali kama wanaweza kuandika habari za kuaminika juu ya tukio hili. Ni wasiwasi wao kuwa magazeti mengi ya kibeberu yataandika habari za kupotosha, na wao wako hapa ili waweze kueleza jumuia ya ulimwengu ukweli mtupu. Kwa hiyo tutashukuru sana ukiweza kutusaidia katika kujibu maswali machache. Hatutataka kupoteza muda wako kutueleza mengi, maana nakala ya maelezo yako tumeipata toka polisi. Hivi ni nia yetu uweze kutufafanulia katika sehemu ambazo hazieleweki katika tukio hili”.
Niliona kule kutaja nakala ya maelezo yake kutoka polisi kulimtoa wasiwasi aliokuwa ameuonyesha usoni mwake. Niliona macho ya Veronika yakiwaka kuonyesha kuwa nilivyoeleza nimeeleza vizuri sana na Sherriff alitingisha kichwa kuonyesha kuwa niliyoyasema ni sawa kabisa.
“Sawa ndugu Willy, nitakuwa tayari kuwajibu mwaswali yenu, kusema kweli kama ulivyosema, radio za kibeberu zimekwisha tangaza uongo ili kuridhisha maslahi yao. Kwa jinsi hii tutakuwa radhi kuona ukweli unaandikwa na gazeti hili. Haya sijui mna maswali gani?”.
“Inasemekana kuwa hayati Kamara Franki ndiye alikuwa anashughulikia suala hili la silaha. Na amekutwa ameuawa. Nafikiria hizi karatasi zilitokatokaje mikononi mwa marehemu na kuingia mikononi mwa hawa majahiri?. Maana kutokana na maelezo ya Polisi ofisi yenu hii haikuvunjwa mahali popote”, Sherriff aliuliza.
“Sawa kabisa?, kutokana na maelezo ya mwandishi mahsusi wa marehemu, anasema ya kwamba?, wakati marehemu anatoka ofisini alimweleza aweke zile karatasi za kuchukulia silaha ndani ya mkoba wake, kwa sababu alikuwa anategemea kwenda kwenye kikosi cha Jeshi kinachoshughulikia silaha za wapigania uhuru kesho yake, kabla hajaja ofisini. Kwa hiyo, jibu kwa swali lako ni kwamba watu hawa walimnyang’anya marehemu karatasi hizo na ndio sababu wamemuua.”
“Watu hawa unafikiri walijuajuaje kuwa marehemu atakuwa na karatasi hizi ndani ya mkoba wake?”, Veronika aliuliza.
“Hapo ndipo hata sisi tumekwama”.
“Huyu mwandishi mahsusi wa marehemu yupo”, nilimuuliza.
“Ndio yupo”.
“Unaweza kumwita tukazungumza nae kidogo?”.
“Hali yake si nzuri sana, bado ana mshituko kwa ajili ya marehemu. Unajua mnapofanya kazi kwa uhusiano ulio karibu na mtu mnakuwa na urafiki wa hali ya juu sana. Hata hivyo nitajaribu kuwaitieni”.
Alishika simu na kuzungumza na mwandishi wake. Wakati tukimsubiri Veronika alimuuliza tena. “Ofisa wa kule bandarini Ndugu Mlingi anasema mtu aliyempigia simu alikuwa na sauti kama yako, mathalani mambo mnayotaniana yalikuwa vile vile, unaweza kufikiri mtu yeyote hapa ofisini au hata nje anayeweza kuigiza sauti yako kiasi hicho?”.
“Ni imani yangu kuwa mtu kukuigiza kiasi hicho lazima awe mtu aliyekuzoea, na mtu aliyekusikia ukizungumza mara kwa mara, hasa na huyu ndugu Mlingi”.
“Kuesema kweli, nimefikiria kweli juu ya mtu huyu mpaka nimechoka, nitazidi kumfikiria kama wazo likinijia nitakupigia simu.”
Mara mlango ulifunguliwa akaingia msichana mrefu mwembamba mwenye nywele nyingi. Kama unapenda wasichana warefu na wembamba, basi hapa pana msichana wa namna hiyo, jina lake Margreth. Ni mzuri kiasi chake.
“Karibu Margreth”, Mantare alimkaribisha, wote tukasimama akatujulisha kwake. Mwandishi mahsusi alileta kiti kingine na Margreth akaketi.
“Samahani Margreth”, hawa ndugu wana maswali kidogo ya kukuuliza,” Mantare alimwambia.
Margreth hakujibu kiti bali alituangalia tu.
“Samahani sana binti, sisi wote yunaelewa hali uliyonayo, ila imetubidi tukuone tuweze kuzungumza nawe huenda utatusaidia kutatua huu mkasa uliompata bosi wako”, nilimwelezea.
“Niko tayari kuwaelezea chochote kama kitasidia kuwapata watu waliomuua bosi wangu.” Magreth alijibu huku machozi yakimlengalenga.
“Jaribu kukumbuka, nilimwambia, “wakati marehemu anakueleza uweke zile karatasi za kuchukulia silaha kulikuwa na mtu mwingine yeyote?”.
Alikaa kimya kwa muda kisha akajibu, “Hapana”, harafu kama amegutuka akasema, “Ndio nakumbuka sasa, alikuwepo tarishi wetu wa hapa ofisini”.
Nikasikia kengere ya tahadhari inalia kichwani mwangu. Wote tulitazamana.
“Tarishi huyu yuko hapa?”, niliuliza.
“Hapana, ni mgonjwa anaumwa na ameandikiwa kulala siku tano’, Margreth alijibu.
“Toka lini?”.
“Toka tarehe nne”.
“Yaani siku ambayo ilibainika kuwa silaha zimeibiwa na bosi wako ameuawa?”.
“Ndio”.
“Yaani atakuwa kazini tarehe tisa”.
“Ndio”.
“Una uhakika kabisa alikuwepo?”.
“Ndio”.
Habari kama hizi mimi ndizo huwa zinanitibua, maana wakati kifo kinatokea haafu kinatokea kitu kingine chenye uhusiano wa karibu namna hii, basi hapo ndipo huwa naanza kujumulisha moja kwa moja na kupata mbili.
Nilimgeukia Mantare na kumwuliza, “Huyu tarishi ndiye alikuwa tarishi wa ofisi nzima?”.
“Ndio’.
“Anaitwa nani?”.
“Anaitwa George Kiki”.
“Mmekuwa naye muda gari?”.
“Yapata miezi sita sasa”.
“Ni MTANZANIA!”.
“Hapana ni mkimbizi kutoka Afrika Kusini, aliletwa kwenye ofisi yetu na chama cha wapigania uhuru cha Afrika Kusini kilichopo hapa mjini cha SANP. Ili tumsaidie. Alipokuja hapa alitupa maelezo yake na kuonekana ni kati ya vijana walioanzisha maandamano ya kitongoji cha Soweto huko Afrika Kusini. Alieleza kuwa yeye alipata mwanya wa kutoroka gerezani ndipo akakimbia na kuweza kufika hapa baada ya safari ndefu ya taabu. Kwa vile alikuwa hana kisomo cha kutosha jinsi yeye alivyojieleza tuliamua kumpa kazi ya utarishi ili kumsaidia. Kusema kweli amekuwa kijana mwenye bidii sana, na anapendwa na kila mfanyakazi wa hapa, hasa kwa nidhamu yake, na utekelezaji wa kazi yake”.
“Kwa hivi alikuwa na fursa ya kuingia ndani ya ofisi ya mtu yeyote wakati waowote ili kuchukua mafaili na mambo kama hayo?”.
“Hasa ndivyo ilivyokuwa”.
“Anaishi wapi?”.
“Anaishi huko Kinondoni sehemu za Hananasifu Estate katika nyumba za shirika la nyumba”.
“Nyumba yenyewe unaijuwa?”.
“Mimi nimewahi kufika kwake; tumewahi kumpeleka na marehemu”, alisema Margret huku tena machozi yakimlengalenga.
“Samahani Mantare, sijui unaweza kumruhusu Margret akatuelekeza kwa Ndugu Kiki?”.
“Bila wasiwasi mnaweza kwenda nae”.
Niliwaangalia wenzangu nikaona wameridhika na maswali na majibu ya hapa, hivyo kwa niaba yao nikamshukuru ndugu Mantare.
“Ikiwa tutahitaji jambo lolote tutarudi tena au tutapiga simu. Na wewe ukipata jambo lolote usisite kutufahamisha”.
“Hamna tabu, nitafurahi kuwasaidia”.
Tuliagana tukaondoka kuelekea Kinondoni.
“Mimi naona tukapate chakula cha mchana kwanza”, Sherriff alishauri.
“Sawa”, walijibu kwa pamoja. Sherriff alikaa nyuma pamoja na Margret na wakati huo mimi naendesha nikiwa katika mafikara mengi, Sherriff alichukua jukumu la kumtuliza Margret akimweleza mambo mengi juu ya matatizo ya binadamu na kumwambia kuwa asihuzunike sana maana ndiyo binadamu. Kadiri Sherriff alivyozidi kusema ndivyo Margret uso wake ulizidi kutokwa na huzuni kwani mimi nilikuwa nawaangalia katika kioo cha kuendeshea. Hata Sherriff alipofika kusema yeye huwa anaamini kuwa kwa kila linalotendeka linatendeka kwa ajili ya uzuri, nilimwona Margret anamwemwesa kwa mara ya kwanza, na ndipo sura yake ilionyesha uzuri aliokuwa nao. Niliona hata Sherriff aligundua uzuri huo, kwani uso wake ulibadilika kiasi cha kwamba moyo wake uliguswa.
Tulifika New Afrika Hoteli, nikaegesha gari wote tukatoka nje. Basi, moja kwa moja tulifuliza kwenda kwenye lifti ya kutupeleka orofa ya kwanza ambapo ndipo Bandari Grill ilipo. Mbele yangu nilimwona Eddy anavuka sehemu ya mapokezi, halafu akazungusha kichwa akaingia kwenye choo kilichopo hapa chini. Hii ilikuwa ishara kuwa alitaka kuniona.
“Samahani jamani nasikia nimebanwa haja ndogo, tangulieni nakuja sasa hivi. Margret, we ndiye mwenyeji washughulikie wagaeni”.
“Bila wasiwasi”, alijibu akiwa anaanza kupona kutoka katika mshituko alioupata.
Niliingia maliwatoni nikamkuta Eddy ananisubiri.
“Mpaka dakika hii hakuna chochote”, aliniambia bila kuniangalia.
“Sawa, nendeni mkale halafu nenda ofisini nitakukuta huko kiasi cha saa kumi hivi”.
“Oke”, alisema huku akielekea kwenye mlango wa kutokea.
Mimi nilimaliZa haja yangu ya uongo na kweli nikaondoka kujiunga na wenzangu. Tulipata muro safi sana hapa Bandari Grill, na kwa sababu kila mtu alikuwa na njaa tulikula kimya kimya.
“Nasikia kichwa kinaniuma”, Veronika alilalamika.
“Nafikiri kwa ajili ya hali ya hewa. Joto jingi sana kuliko ulilozoea”, nilimjibu.
“Kama ni hivyo afadhali ukameze dawa upumzike, sisi tutakwenda kumwona Kiki halafu tutakuja kukuona”, Sherriff alishauri.
“Naona hivyo ni sawa”, alijibu.
Basi tulikubaliana Veronika apumzike sisi tuendelee na shughuli. Tuliondoka New Afrika na kumtelemsha Veronika Kilimanajaro.
“Vero mpenzi, kuna gari lile pale unaweza kulitumia wakati wowote. swichi iko chini ya zulia”, nilimuonyesha gari ambalo Eddy alikuwa ameliacha hapo. Sisi tuliondoka na kuendelea na safari yetu ya Kinondoni.
“Twende kupitia barabara ya Upanga moja kwa moja, halafu tukivuka Salendar briji mbele kuna barabara ya Kinondoni hivyo tutaingia kushoto. Sehemu iko mbele ya makaburi. Baada ya makaburi kuna barabara la vumbi, linakatisha barabara hii. Tukiacha hilo na kuendelea mbele tukakuta barabara nyingine ya vumbi inaingia kushoto na kuna kibao kimeandikwa Bamboo Baa and Restauranti, basi hapo ndipo tutakapoingia”, alieleza Margret kwa ufasaha kabisa.
Mimi hupenda maelezo ya namna hii, siyo mtu amefika mahali pa kukata kona ndipo anasema, kata hapa kushoto. Maelekezo hayo ni ya kihuni na ndiyo anayosababisha ajali nyingi.
Nilifuata maelezo ya Margret vizuri kabisa, nilipotaka kuingia kushoto pale kwenye bao la tangazo la Bamboo Baa and Restauranti, Margret alisema, ‘Njia hapa si nzuri twende pole pole, halafu mbele kidogo utakata kushoto tena tuelekee kwenye nyumba hizo pale”, alinielekeza na kuonyesha kwa kidole.
Niliendesha pole pole nikaikuta njia na kuifuata kuelekea kwenye nyumba hizi za shirika la nyumba.
“Baada ya nyumba hiyo yenye bendera ya CCM, ambayo ndiyo ya mjumbe, ya pili yake”.
“Hapa?”.
“Ndio, mlango huu huu”.
Nyumba hizi zinakaa familia mbili mbili, lakini zimetengwa katikati kiasi kwamba kila familia ina sehemu yake kamili. Tulitoka ndani ya gari, Margret akatangulia na kibisha hodi. Lakini hatukupata jibu. Nilisikia moyo wangu unapiga haraka haraka, hii ni sirika niliyozaliwa nayo, na ilikuwa ni ishara kuwa kuna hatari.
“Hebu ngoja Margret”, nilimwambia nikimrudisha nyuma.
Niliujaribu mlango ukafunguka nikamwita Sherriff na kumwambia hakuna mtu, tulifungua mlango mwingine uliokuwa unaelekea jikoni, bafuni na chumba cha kulala. Tukiwa wote na wasiwasi tukibisha hodi kwenye mlango wa chumba cha kulala. Lakini hatukupata jibu. Nilitoa Bastola yangu, na kusukuma mlango wazi.
Tulimkuta mtu ambaye tuliamini ni Kiki amechomwa kisu kifuani!, nilipomshika nikajua alikuwa amekwisha kufa saa nyingi sana. Kisu kilikuwa kimeachwa pale kifuani. Kilikuwa kisu kikubwa na mpini wake mwekundu. Tulimwita Margret aje atuhakikishie.
Akiwa anatetemeka kwa woga alikuja na kusema, “Ndiye yeye masikini”, akaanza kulia tena tulimbembeleza na kumvuta na kuondoka haraka haraka ndani ya nyumba hiyo. Tuliingia katika gari langu na kuelekea mjini. Sasa nilianza kuongeza hesabu kwamba mbili na mbili na kupata nne. Na vile vile majahiri hawa walianza kunitisha kwani mbinu zao zilikuwa kubwa. Lakini hata hivyo mbinu za Willy ni kubwa zaidi.
“Mapambano yameanza Sherriff”, nilisema kwa sauti ambayo sikuamini ilikuwa yangu.
“Na kweli yameanza”, Sherriff alijibu.
Wakati huo tulikuwa tumesimama kwenye taa za usalama barabarani za salendar briji tukuelekea New Afrika. Saa yangu ilisema ni saa kumi na dakika mbili.
“Naona mimi mnifikishe nyumbani”, Margret aliomba.
“Unakaa wapi”.
“Ninakaa kwenye orofa pale nyuma ya Rex Hoteli”.
“Nazijua orofa hizo, uko orofa ya ngapi, maana tunaweza kukuhitaji ama kikazi ama katika hali ya kustarehe, unasemaje?”.
“Karibu mimi niko orofa ya pili chumba namba kumi na nane. Simu yangu ni 22221”.
Basi wakati huo tulikuwa tumefika Posta ya Azikiwe, tulipofika kwenye sanamu ya Bisimini, tukaingia Independent Evenue.
“Unajua”, Margret alitugutusha.
“Ehee”, nilijibu na kumwangalia ndani ya kioo cha kuendeshea, maana yeye alikuwa amekaa nyuma.
“Sijui ni mafikara yangu, ila tu limekuja kama wazo la kunishangaza, maana baada ya kutokea mambo haya kila kitu nakiona si cha kawaida kinanigutusha”.
“Nini kimekugutuusha?”, Sherriff aliuliza akionesha msisimko.
“Unajua pale kwenye lango la kuingia ndani ya ofisi yetu kumekuwa na mwendawazimu ambaye amekaa pale zaidi ya mwezi mzima. Amekuwa amevaa matambalatambala tu na amebeba makopo mengi, sijui mmemuona?”.
“Mimi nilimwona”, Sherriff alijibu.
“Mimi sikumwona”.
“Polisi walikuja kumchukua siku moja, na kumpeleka kunakohusika lakini hazikupita saa tatu akarudi. Alikuwa hatoki pale hata dakika moja, usiku na mchana kutokana na walinzi wa usiku wanavyosema. Leo mlipokuja alikuwepo maana mimi niliona gari lenu linaingia wakati natoka kunywa chai. Gari lenu lilipoingia na yeye alivuka lango akaingia ndani. Hii ni kawaida yake, kwani huwa anaombaomba kwa kila mgeni anayefika pale ofisini na ndio sababu aliitiwa polisi kwa sababu anawafadhaisha wageni wetu. Gari lenu mliliegesha mbele kabisa ya mlango wa kuingia mapokezi na kutoka ndani ya gari haraka hivyo hakuwahi. Mimi nilipoingia pale mapokezi nilikuta nyinyi mmekwisha kwenda ofisini kwa Mantare ila nilimkuta yule kichaa anamuuliza yule msichana wa mapokezi. Hawa watu wanasema wanatoka katika gazeti la Afrika. Yule msichana wa mapokezi alikasirika na kumfokea, Toka hapa! kama wanatoka gazeti la Afrika watakufaa nini wewe?, wana kazi ya maana kuliko kuonana na mwendawazimu kama wewe. Toka!”.
“Kitu cha kushangaza ni kwamba wakati tunaondoka pale ofisini kwetu nakumbuka sikumuona wala makopo yake na kilago chake hakikuwepo, sijui jambo hili lina maana yoyote au mnaonaje nyinyi wenyewe?”, alimalizia Margret.
“Unasema alikuja hajawahi kutoka pale hata dakika moja, ila tu siku ile aliyochukuliwa na polisi kwa muda wa masaa matatu?”, nilimuuliza.
“Nina uhakika kabisa maana mimi damu yangu ilikuwa haipatani na yule mtu kabisa, na ni mimi niliyefanya kampeni ya kumuitia polisi lakini aliporudi alionekana kuwa maafisa wote walidharau kumchukulia hatua tena”.
“Ukimwangalia alikuwa anaonekana kichaa au unafikiri anajifanya tu?”, nilimuuliza.
“Kitu kilichonikosanisha naye ni kwa sababu siku moja aliniambia yeye si kichaa ila anajifanya tu ili kujipatia pesa bila jasho. maana ilikuwa ukimwangalia sana wakati yeye hana habari anakuwa kama si mtu kichaa, ila huwa anapoona watu anakuwa kichaa kabisa”.
“Asante sana, kumbuka jambo hili linaweza likawa na msingi tutaliangalia”.
“Asante”.
Niliegesha gari mbele ya Rex Hoteli.
“Wakati wowote tutegemee”, nilimweleza huku akitelemka.
“Mnakaribishwa”, akiwa zaidi anamwangalia Sherriff. Sherriff alitoa mkono wake wakapeana mikono. Tayari kulikuwa na kitu kinapita kati yao, maana nyuso zilikuwa wakati wanapeana mikono, mimi ndiye najua, maana hata mimi hali hii inanitokea. Walikuwa wameanguka katika penzi.
“Mimi naona turudi pale ofisi ya kamati tukahakikishe kama kweli hayupo pale yule kichaa”, nikimwambia Sherriff.
“Sawa”.
Tulikwenda kimya kimya kila mtu akichambua mambo, tuliyokuwa tumeyapata na kuyaona, tulipofika pale ofisini tulimkuta mlinzi wa jioni anayeingia kazini saa tisa wanapofunga kazi mpaka saa kumi na mbili asubuhi, ilionekana alikuwa anafanyakazi masaa mengi sana, lakini yeye alipenda kazi yake na kuridhika na kipato alichokuwa anakipata, baada ya kutusalimia na kutueleza hizo saa zake za kazi, nilimuuliza.
“Unajua kulikuwa na mzee mmoja kichaa hapa sijui amehamia wapi?’.
“Hata mimi nashangaa, kichaa huyu alikuwa hatoki hapa hata dakika moja. Hata haja zake alikuwa akiifanya hapa hapa karibu. Polisi walimchukua hapa akawachenga akarudi mwishowe wakamwachia akae tu. sasa leo nafika nakuta kiisha ondoka na wala harufu yake hakuna. Nimeshangaa sana. Amekaa karibu mwezi mzima”.
“Ulikuwa unapata fursa ya kuzungumza nae?”.
“Si mara nyingi, ila tu siku moja nilikuja na ……….akasita kusema.
“Sema tu usiogope, hata kama ni siri, sisi tutakufichia”.
“Lakini nyinyi ni akina nani?”.
“Sisi tunashughulikia wagonjwa wa akili, tumepata habari toka polisi kuwa kuna mwendawazimu hapa, hivyo unaweza kutueleza tabia yake ili tuweze kumtafuta. Kwa hiyo usisite kutueleza”, nilidanganya.
Baada ya kutafakari mambo haya aliendelea, “Siku moja kulikuwa na tafrija hapa ofisini jioni. Mimi niliweza kwa mbinu zangu kujipatia mzinga mzima wa whiski aina ya ‘Dimple’ nikauficha wagaeni wote walipoondoka, nilitoka nje ya lango na kuanza kunywa huu mzinga wa whiski. yeye alipoona ninakunywa hii whiski alikuja na kopo lake akaniomba kwa vile nilikuwa najuwa siwezi kumaliza chupa nzima nilimgawia nusu basi alikunywa ile pombe kama maji. Basi ilipomkolea akaanza kuzungumza Kiingereza ila mara kwa mara alisema neno sijui ‘Sazafrika’ neno hili alilirudia mara nyingi. Na nyinyi mnajua vichaa mimi niliachana nae nikaendelea na shughuli zangu. Sasa sielewi kama kilikuwa Kiingereza sawa sawa. Lakini kitu kilichonivutia ni kule kutamka hicho Kiingereza chake kama mzungu. Lakini husema kichaa ana mashetani saba, anaweza kuzungumza lugha saba tofauti.”
“Asante sana, na samahani sana kwa kukubugudhi”, Sherriff alitoa mfukoni shilingi arobaini akampa. Yule Mzee alifurahi sana.
“Mungu awaongezee wanangu”.
Tuliingia ndani ya gari tukaondoka zetu.
“Unaona mambo yalivyo Sherriff?, hii inaonyesha wazi kuwa George Kiki alikuwa ni jasusi aliyepachikwa hapa na mabeberu na wakafanikiwa. Mimi simulaumu mtu yeyote, hata mimi huenda ningemsaidia kupata kazi. Baada ya mabeberu kujua mkataba wa silaha kati ya PLF na Urusi miezi sita iliyopita walichukua hatua ya kuhakikisha hizo silaha haziwafikii wapigania uhuru wa PLF maana inasemekana ni silaha za kisasa kabisa. Tutakapoonana na kiongozi wa PLF atatueleza zaidi, kuajiliwa kwa kiki miezi sita iliyopita kunaoana kabisa na nyakati za mkataba huo. Inaonekana kazi ya jasusi huyo ni kujua mambo yote yanayotendeka juu ya huo ili mwishowe aweze kuiba hizo karatasi za kuchukulia silaha, jambo hili amefanikiwa”, nilinyamazi kidogo.
“Kwanini wamwue?”, Sherriff aliuliza.
“Kwa sababu hawakuwa na haja nae tena, asije akashikwa na kutoa siri. Hii inanionyesha jinsi watu hawa walivyo wajuzi katika kazi yao, hawataki kufanya makosa”.
Wakati huu tukizungumza tulikuwa tukielekea mjini.
“Juu ya huyu kichaa unasemaje?”.
“Huyu kichaa nae ni jasusi. Ninavyoona mimi huyu aliwekwa pale ofisini kusudi aweze kuona nini kitatokea hapo ofisini baada ya silaha kuibwa. Aliwekwa mwezi mmoja ili kuondoa mashaka. Hivyo alikuwa anangoja kuona baada ya polisi na maofisa wa usalama ni nani mwingine aliyekuwa na dukuduku juu ya jambo hili. Aliposikia waandishi wa habari wa gazeti la Afrika nao wamejiingiza akawa amemaliza kazi, akaondoka kwenda kupeleka ujumbe, ni wazi kabisa wao walijuwa polisi na maofisa wa usalama watalishughulikia jambo hili na ninafikiri walishapima uzito na kuona wanaweza kukabiliana nao. Hivyo walingoja wajue kama kuna kundi jingine litakalojiingiza katika katika upelelezi wa tukio hili. Sasa wamejua; kwa hivyo waandishi wa gazeti lazima muwe macho. Tokea sasa kaeni katika tahadhari; lolote linaweza kutokea. Unaonaje maoni yangu?’.
“Lo Willy, ndio maana wewe ni mpelelezi maarufu katika Afrika. Maelezo yako yanaeleza hali halisi kabisa. Na swali ulilomuuliza Margret kama kuna mtu mwingine aliyeweza kuona akiweka karatasi ndani ya mkoba, mimi nilikuwa silifikilii kabisa na ndilo swali lililotupa mwanga. Kweli kila mtu na kazi yake”, alisifu Sherriff.
“Lakini maswali mliyouliza ninyi vile vile ni ya maana sana, nafikiri kuliko waliyoulizwa na Polisi. Sidhani Polisi wameishafikia hii tuliyofikia kwa muda huu mfupi”.
Mara wazo likanijia.
“Lile jambo lililokuwa linakutatanisha nimepata jibu lake. Swali la nani aliyepiga simu kwa Mlingi akiiga sauti ya Mantare na maneno ya Mantare aliyozoea kuzungumza na Mlingi”.
“George kiki”, alijibu Sharriff.
“Kabisa, unajuwa Kiki alikuwa anaingia ndani ya kila ofisi ya ofisa akiwa kama tarishi. Swali hili nilimuuliza Mantare akakubali. Hivyo Kiki akiwa jasusi aliyefundishwa, ninavyofikilia, haikuwa kazi kumsiliza Mantare katika simu zake nyingi na ninafikiri alifanya kila njia kusikiliza simu kati ya Mantare na Mlingi. Hii inaonekana wazi kabisa”.
“Lo tunaanza kuona mwanga sasa”, Sherriff alisema.
“Kweli tumeona mwanga, lakini ni mwanga unaotufikisha kwenye giza nene. Maana Kiki ambaye angetupa fununu ya watu hawa amekufa, yule kichaa lazima ameshapotea hewani, gtumerudi pale pale”.
“Watu hawa ni akina nani na silaha hizi ziko wapi?”, niliuliza swali hili wakati naegesha gari New Afrika.
“Hilo ndio swali gumu lakini afadhali tunajua Afrika Kusini inahusika, maana Kiki katokea huko. Na yule kichaa alipolewa alizungumzia Sozafrika ambayo nasadiki ni South Afrika”.
“Sawa kabisa, lazima tujuwe tunapambana na South Afrika na haikosi shirika lao la ujasusi ‘BOSS’, linasaidiwa na mashirika mengine ya ujasusi ya nchi za kibeberu. Hivyo tutakuwa na kazi ngumu maana watu hawa nimewahi kupambana nao ni watu hatari kabisa”.
“Tumwombe Mungu atasaidia”.
“Na wewe ukijisaidia”, nilijibu.
Wote tukacheka na kutoka ndani ya gari. Ilikuwa saa kumi na moja. Hivyo kabla hatujavuka barabara nilionelea nifike ofisini kidogo halafu niende nyumbani.
“Sherriff mimi nafika nyumbani kidogo, nitakuona saa kumi na mbili kamili”.
“Sawa nitakusubiri hapa duka la kahawa”.
oke basi saa kumi na mbili”.
Niliingia ndani ya gari na kuondoka. Nilipofika ofisini nilimkuta Eddy na vijana wengine. Linda alikuwa ameshaondoka.
“Eddy kuna mtu mmoja anaitwa George Kiki, alikuwa akifanyakazi kwenye ofisi ya Kamati ya ukombozi kama tarishi?, hapa aliingia kama mkimbizi baada ya kutoroka Afrika Kusini. Alifika ofisi za chama cha SANP, ambao walimpeleka kwenye Kamati ya Ukombozi waweze kumsaidia angalau kazi yoyote. Inawezekana hana kisomo cha kutosha. Nataka ukague habari hii kwa kutumia njia zetu za kawaida. Unaweza kuwajulisha makomredi wetu kule Soweto, nadhani watakuwa na maelezo kamili. Habari hizi nazitaka haraka. Kila kitu, aliingiaje hapa alikwendaje kwenye ofisi za SANP alikuwa anaishi namna gani, nani walikuwa rafiki zake nk. wewe unajua”.
Eddy aliyekuwa anachuku maelezo haya alijibu.
“Atashughulikiwa bosi, usiwe na wasiwasi”.
“Chifu yuko?”.
“Kaondoka”.
“Haya asante, usitoke mpaka nitakapokujulisha tena”.
“Mimi nipo”.
Ndio sababu nilimpenda mtoto huyu. Nidhamu yake kwangu ilizidi ya mdogo wangu ambaye tumetoka ndani ya tumbo la Mama Willy. Niliingia ndani ya gari nikaelekea zangu Upanga.
Niliposimamisha gari mbele ya mlango, moja kwa moja macho yangu macho yangu yakaangukia kwenye kitu kilichokuwa kwenye ubao wa juu ya mlango mkubwa wa kutokea nje. Nilitoka nje ya gari haraka haraka nikiwa tayari kwa mapambano.
Nilikuta ni kisu chenye mpini mwekundu kama kile tulichokikuta kwenye kifua cha maiti Kiki; ncha yake ilitumiwa kama kipini cha kubandika kipande cha karatasi pale mlangoni.
Niliking’oa nikachukua karatasi na kusoma yaliyobandikwa hapo yalisema.
Willy Gamba, kama unathamini maisha yako achana na hao watu wa gazeti la Afrika. na kama ni rafiki zako waambie waondoke hapa mjini tunawapa mpaka saa kumi na mbili jioni wawe uwanja wa ndege. Vinginevyo yaliyompata Kamara Frank yatawapata na nyinyi. Hili ni onyo kali na si mchezo. Shughulika na mambo yako usishughulike na mambo ya watu wengine. Wapo wenyewe wanaohusika waachie. Nasema tena saa kumi na mbili jioni leo wawe uwanja wa ndege na wewe baada ya kuwafikishia habari hizi tusikuone unashughulika zaidi ya kazi yako ya kawaida ya AIA Subiani.
Kwanza nilicheka maana niliona kazi sasa inaanza. Hii inaonyesha upelelezi wetu ulikuwa umewashitua kuliko wa Polisi. Nilijua yule kichaa alifanya kazi yake vizuri sana, maana ni yeye tu aliyetufahamisha kwa majahiri wenzake. Hiki kisu chenye mpini mwekundu ilimaanisha damu. Nami niljua damu imeanza kunuka.
Nilifungua mlango nikaingia ndani, nikakoga haraka haraka kisha nikabadilisha nguo nilifungua sanduku langu la silaha na kuchukua bastola zingine mbili kwa madhumuni ya kuwapa Sharriff na Verokika kwani hakukuwa na mchezo tena, maana upatapo onyo toka kwa watu kama hawa huwa hawatanii. Kisha niliinua simu na kupiga kituo cha Polisi cha Salendar Bridge.
“Hallo kituo cha Polisi hapa”.
“Sikiliza, nenda Kinondoni Hananasifu, Estate kwenye nyumba ndogo ndogo za shirika la Nyumba nambari IIC utakuta kuna maiti ambayo ina zaidi ya masaa ishirini na nne”, kabla hajatamka neno nilikata simu. Niliangalia saa yangu muda ulikuwa umekimbia na ilikuwa saa kumi na mbili kamili. Niliingia ndani ya gari nikakimbilia New Afrika.
Nilipoingia duka la kahawa sikumwona Sherriff nikapata wasiwasi. Nikaenda mapokezi kuuliza wakaniambia aliacha habari kuwa amekwenda dukani mara moja nimsubiri. Nilirudi nikasimama nje pale magari yanapoleta watu New Afrika yanapozungukia. Niliangaza huku na huku na mara nikamwona Sharriff anakuja akiwa anavuka tawi la Benki ya nyumba. ghafla alipokuwa anataka kuvuka barabara ilitokea gari sijui wapi ikapiga breki, wakatoka watu wawili haraka kama umeme, wakamvuta Sharriff ndani ya kiti cha nyuma cha gari, na gari hilo likaondoka tena kama umeme. Kitendo hiki hakikuchukua hata nukta tano.
Watu wote waliduwaa wasijue cha kufanya, lakini mimi Willy nilijua la kufanya. Nilikimbia kwenye gari Eddy alilokuwa amekodi na kuliacha New Afrika. Kwa vile alikuwa ameliegesha vizuri niliingia na kuondoka kama umeme. Nilikuwa nimeona lile gari linakata kulia kutoka barabara ya Azikiwe kuingia Azania Front. Nilipoingia Azania Front niliona gari lao linafika kwenye ofisi za NASACO nikacheka.
TWATOANA JASHO
Niliongeza gari moto ili wasije kunipotea. walikata kulia wakaingia mtaa wa Railway, nilipoingia mimi mtaa huu wao walikuwa wamefika kwenye mzunguko wa ‘Clock Tower’ na kuingia mtaa wa Nkurumah.
Kwenye mtaa huu wa Nkurumah niliwakaribia kabisa, nikiwa nimeacha gari mbili tu kati yangu na wao. Niliona mmoja katika gari lao akitoa kichwa nje na kuangalia nyuma, nadhani wanadhani nitawafuata na gari langu ambalo wanalijua sana. Lakini hawajui Willy ni mtu wa namna gani. Wakati huo nilikuwa naendesha gari aina ya Fiat 132 GLS, na si Colt Gallant Sports kama ambavyo walikuwa wanafikiria.
Walikwenda moja kwa moja na kushika barabara ya Pugu. Walipofika kwenye njia panda ya barabara ya chang’ombe na Pugu, walikata kushoto na kuingia barabara ya Chang’ombe. Saa hizi magari hayakuwa mengi hivyo kila gari lilikwenda kasi. Nilikuwa na bahati kuwa magari yale mawili yaliyokuwa kati yangu na wao nayo yalikata na kuingia barabara hiyo hiyo kuzidi kunificha.
Walipofika kwenye sehemu ambayo barabara ya Mbozi inagongana na Chang’ombe walikata kulia na kufuata barabara hiyo. hizi gari mbili mbele yangu zilionyesha kuwa zilikuwa zinaendelea na barabara ya Chang’ombe. Nilipunguza mwendo ili wasije wajanitambua. Mara nilisikia wanapiga honi ya namna ya pekee kabla ya kufika kwenye jengo la Kampuni ya rangi ya Sadolins.
Ghafla lango la uwa la bohari moja lilifunguliwa na bila hata kupunguza mwendo, gari hii ilikata kushoto na kuingia ndani na hapo lango likafungwa. Mimi nilipitiliza kama kwamba sina habari na watu hawa. Ilikuwa inakaribia saa moja za jioni, hivyo giza lilikuwa limeanza kuingia. Nilisimamisha gari langu kama mita mia mbili hivi, nikaanza kurudi haraka kwa miguu.
Bohari hili ambalo lilikuwa limezungukwa na ukuta wa matofali ya saruji, lilikuwa limeandikwa ‘Mamlaka ya Pamba’. Mimi nilishangaa sana kwani sikujua hii ni maana gani. Ukuta wa uwa huu ulikuwa na urefu usiozidi futi kumi na mbili, hivyo kwangu ukuta kama huu kuupanda ni kazi ndogo. Nilikwenda kwenye upande wa lango kubwa, nikazunguka pembe ya kushoto ya uwa huu. Ukuta huu ulikuwa unapakana na ukuta wa bohari nyingine la namna hiyo hiyo kwa upande huu wa kushoto.
Nilikwenda kama hatua tatu hivi kwenye nafasi hii ya kati ya mabohari haya, nikavua viatu, nikarudi nyuma kidogo halafu nikaurukia huu ukuta na kuukwea huku mikono yangu ikikamata juu yake. nilivuta mwili wangu wote kimya kimya kama paka nikachungulia ndani ya uwa.
Pale karibu na mlango nilimwona mtu amevaa koti refu la khaki rangi nyekundu lililokuwa linavuka magoti yake kidogo huku ameshikilia bunduki ya aina ya ‘SMG’ na akiangalia mlangoni. Bila kufanya hata chembe ya kelele nilivuta mwili wangu wote na kutambaa kama nyoka juuya ukuta huu uliokuwa na upana wa futi moja. Nilitambaa mpaka nikawa karibu kabisa na mtu huyu kwa juu yake bila yeye kufahamu. Nilijirusha chini na kufanya kishindo kidogo nae akageuka. Mimi nilikuwa tayari nikamkata karate ya shingo kabla hajajua nini kinamjia. Akazilai. Nikamshikilia na kumlaza chini taratibu. Muda kitambo aloikufa.
Nilimvua lile koti lake nikalivaa mimi, halafu nikamnyanyua tena nikamlalisha chini na kumwegemeza kwenye ukuta. Nilichukua bunduki yake ambayo ilikuwa imejazwa risasi, nikafurahi sana kishika silaha namna ile. Mimi nikiwa na silaha namna ile hata likija jeshi la watu mia hawaniwezi. Nilijidhatiti tayari kwa mapambano zaidi nikanyata kwenda nyuma ya jengo la bohari ambako niliamini kuna mlango mwingine. Nilipofika kwenye pembe ya ukuta wa kushoto nilichungulia. Niliona kuna mlango wa mbele wa mlango alisimama mlinzi mwingine akiwa amevaa sawasawa na yule wa kwanza; koti refu jekundu.
Alikuwa nae ameshika bunduki ina ya ‘SMG’, niliona anafungua mlango anasema kwa sauti kali “Fanhyeni haraka bwana, kama hataki kueleza si niambieni mimi akaonane na babu zake huko ahera”. Alirudisha mlango akaangaza huku na huku. Kutokana na maelezo yake ni kwamba Sherriff alikuwa anaswalishwa na majahiri na bila shaka alikuwa akipata kipigo kikubwa.
Nilitumbukiza mkono ndani ya mifuko ya koti nililovaa nikakuta mna sigara na hamna kiberiti. Wazo likanijua nikamfanyia yule mlinzi ‘sss’ aligeuka akaniona akidhani ni mwenzake, nilimuonyesha sigara na kuwa nataka moto. Bila kusita akaja akatoa kiberiti na kwa ajili ya giza sasa hakuweza kunitambua sababu ya lile koti. Aliponyoosha mkono kunipa kiberiti. Kama radi nilimrukia na kumpiga karate ya mikono miwili shingoni. Sikuwa na haja ya kumwangalia maana nilijua kwa kipigo hicho hawezi kuishi. Nilimvutia upande huu wa kushoto na kumwegemeza kwenye gari lao. Nilichukua bunduki yake iliyokuwa na ukanda mrefu nikaingika begani na kuiweka mgongoni.
Sasa njia ilikuwa wazi kwenda mpaka mlangoni, kwa kutokana na ujuzi wangu wa kuiga sauti ya yule mlinzi wa nje kwa maneno yake aliyosema mimi nilisema. ‘Vipi hajasema lolote?,” nikiwa nimefungua mlango kidogo na kuchungulia ndani. Bohari lilikuwa limejaa robo tu ya marobota ya pamba. Sherriff alikuwa ameshikwa na watu wawili na mmoja alikuwa amebeba bao akimtandika tumboni kwa nguvu sana.
“Sema nyie si waandishi wa magazeti ila ni wapelelezi, ndio”.
“Yote ya kweli nimeshaeleza “.
Kabla hajaanza kumpigab tena nilisema. “Mmoja wenu aje hapa, mimi mnanijua hivyo hatachukua dakika kabla hajasema uweli wake”.
Shomvi alikuja akikimbia, nikamfungulia mlango na kurudisha mara moja. Alipoangalia ba kutambua mimi si Luis akataka kupiga kelele lakini nilimwahi karate ya katikati ya kichwa akafa bila kelele. Watu wa mle ndani waliokuwa wamemshikilia Sherriff walikuwa hawana bastola mikononi ila zilionekana kwenye mapaja. Nilifungua mlango ghafla SMG mkononi nikamwahi mmoja wao kabla hata hawajaelewa nini kinatokea.
“Ukijaribu chochote umekufa”, nilisema kwa sauti ya kutetemesha.
Sherriff alishangaa kuniona akaruka ile maiti akasimama upande mwingine. Niliona ile SMG ya pili nikampa, akatabasamu. Jinsi alivyoijaribu mkononi nilikua huyu mtu anajua kuitumia.
“Chukua hizo silaha zake”, Sherriff alimkagua akatoa bastola mbili zenye sailensa na visu viwili vyenye mpini mwekundu.
“Ah, ni wakati wako sasa kujibu maswali yetu, nyinyi ni nani”, nilimwuliza.
“Mimi sijui, mimi niliajiriwa tu leo hii asubuhi na Kimkondo, huyu uliyemwua hapo chini, kuwa kuna kazi ya kumkamata mtu mwenye habari ambazo wakubwa wake wanataka. Pesa tulizolipwa zilikuwa nyingi, shilingi elfu kumi kwa kila mtu kwa kazi ya masaa machache tu nami nikakubali, kusema ukweli sijui lolote”.
“Yeye Kimkondo anafanya kazi gani?”.
“Yeye ni jambazi tu anayepewa kazi ya ujambazi hapa na pale”.
ITAENDELEA
Isikupite Hii: Jinsi Ya Kumfanya Mwanamke Akupende Kwa Mara Ya Pili
Also, read other stories from SIMULIZI;
